"คำยืมจากภาษาสันสกฤต"

        ภาษาสันสกฤตเกิดจากภาษาพระเวท มีกฎเกณฑ์รัดกุมมากเปลี่ยนแปลงไม่ได้   เป็นภาษาที่ผู้มีการศึกษาสูงใช้และเป็นภาษาทางวรรณคดีใช้เขียนคำภีร์
  พระเวท เป็นภาษาศักดิ์สิทธิ์มีผู้ศึกษาน้อยจนเป็นภาษาที่ตายไปในที่สุด
  การที่ไทยเรารับเอาลัทธิบางอย่างมาจากศาสนาพรามณ์   ทำให้ภาษาที่ไพเราะและสุภาพมากจึงมักใช้ในบทร้อยกรองและวรรณคดี

  สระในภาษาสันสกฤต
  ภาษาสันสกฤตมีสระทั้งหมด ๑๔ เสียง สระเดี่ยว ๑๐ เสียง สระประสม ๔ เสียง

       การสร้างคำในภาษาสันสกฤต
  ๑. การสมาส (ดูภาษาบาลี) เช่น ศิลปะ + ศาสตร์ = ศิลปศาสตร์
  ๒. การสนธิ (ดูภาษาบาลี) เช่น คณ + อาจารย์ = คณาอาจารย์
  ๓. การใช้อุปสรรค คือการเติมพยางค์ประกอบหน้าศัพท์เป็นส่วนขยายศัพท์ทำให้ความหมายเปลียนแปลงไป เช่นวิ-วิเทศ  

ถัดไป