"คำยืมจากภาษาบาลี"ห
ภาษาบาลีเป็นภาษาปรากฤตซึ่งวิวัฒนาการมาจากภาษา พระเวทในยุคกลางของอินเดีย
เป็นภาษาที่นักไวทยากรณ์สร้างขึ้นโดยรับอิทธิพลจากไวยากรณ์ของภาษาสันสกฤต
ภาษาบาลีเป็นภาษาที่ใช้เพื่อบนทึกพุทวจนะเท่านั้นไม่มีการใช้พูดหรือเขียนไว้
ในชีวิตประจำวัน การที่ไทยรับเอาศาสนาพุทธเข้ามาจากชมพูทวีป
ทำให้รับเอาภาษาบาลีเข้ามาปะปนในภาษาไทย
การสร้างคำในภาษาบาลี
๑.การสมาสคือการสร้างศัพท์ตั้งแต่๒คำขึ้นไปเป็นคำเดียว
มีความหมายเกี่ยวเนื่องกันโดยไม่เปลียนเสียง เช่น วาต+ภัย
๒. การสนธิ
คือการนำศัพท์ตั้งแต่ ๒ มารวมเป็นคำเดียวมีความหมายเกี่ยวเนือง
กันกลมเกลือนเสียงเป็นเสียงเดียวกันซึ่งจะมีการเปลี่ยนแปลง
พยัญชนะ สระ